Passion UA'nın yeni CS2 koçu Tiaan "T.c" Coertzen ile konuşma fırsatı bulduk. Bo3.gg için özel bir röportajda, yeni kulübe geçiş sürecini ve teklifi kabul etmesinde anahtar faktörün ne olduğunu anlattı. Tiaan ayrıca takımın hedeflerini, koçluk felsefesine dair içgörülerini paylaştı, CS2'nin mevcut durumu hakkındaki görüşlerini belirtti ve Complexity Gaming ile geçirdiği zamanı değerlendirdi.

Complexity ile geçirdiğiniz zamanı nasıl tanımlarsınız?

Complexity kariyerimde kesinlikle büyük bir bölüm oldu. Başlangıç değildi—zaten ABD'de yaklaşık dört yıl geçirmiştik ve Complexity'ye katılmadan önce Cloud9'ın bir parçasıydık. Ancak bu, kariyerimin en yoğun ve yüksek profilli dönemi oldu.

Beklentiler ve zorluklar beni daha önce hiç olmadığı kadar zorladı. Sürekli baskı ve öğrenme dönemi oldu, ama aynı zamanda sürekli bir büyüme dönemi de.

Complexity'de sizin için en büyük zorluk neydi?

Bence en büyük mücadele, çoğunlukla Kuzey Amerikalı bir takım olarak Avrupa'da kalıcı bir üsse sahip olmamaktı. ABD ve Avrupa arasında sürekli seyahat etmek gerçekten zordu.

Avrupa'da uzun süreler geçirdik—bazen sekiz haftaya kadar—otellerde yaşadık, etkinlikten etkinliğe ya da bootcamp'ten turnuvaya gittik. Bu sürekli hareket, tutarlı bir rutin sürdürmeyi zorlaştırıyor.

Spor yapmak, iyi beslenmek ya da yolda sağlıklı bir yaşam sürmeye çalışmak gibi şeyler çok daha zor hale geliyor. Sürekli yeni yerler, yeni restoranlar, farklı programlara uyum sağlıyorsunuz.

Evden, aileden ve arkadaşlardan bu kadar uzun süre uzak kalmak zorluğu artırıyor. Bu muhtemelen bizim için en büyük zorluktu.

Mevcut turnuva takvimi, özellikle jet lag ve etkinlikler arasındaki kısa molalar nedeniyle oyuncular için bir sorun mu?

Avrupa takımları için büyük bir sorun olduğunu düşünmüyorum çünkü etkinlikler genellikle Avrupa'da gerçekleşiyor ve çoğu takım orada yerleşik. Bu yüzden zaman dilimi değişiklikleri ve jet lag onlar için büyük endişe kaynağı değil.

Ancak Amerikalı veya Asyalı takımlar için ya da etkinlikler farklı kıtalarda gerçekleştiğinde—örneğin Melbourne'deki yaklaşan etkinlik gibi—bu kesinlikle bir sorun haline geliyor. Fakat jet lag'den daha çok, turnuvalar arasında yeterli dinlenme gününün olmaması daha büyük bir sorun bence.

Her etkinlikte derin ilerlemeler kaydediyorsanız, dinlenmek veya kaliteli antrenman yapmak için çok az zaman kalıyor. Sonunda takımlar, ara vermek ya da antrenmanlara devam etmek arasında seçim yapmak zorunda kalıyor. Ve işte o zaman tükenmişlik gerçek bir risk haline geliyor.

Oyunculara daha fazla dinlenme ve antrenman süresi sağlamak için daha az Tier 1 etkinlik mi olmalı—belki ayda bir veya iki yerine üç veya dört?

Kişisel olarak, çok sayıda turnuva olmasını seviyorum. Bu sahne için harika, ancak kesinlikle bunaltıcı hale gelebilir. Daha büyük sorun, turnuva organizatörlerinin, takımları her şeye katılmaya zorlayan sistemler kurması.

Teoride, takımlar kendi takvimlerini belirleyebilir. Her takımın her etkinliğe katılması gerekmiyor. Bazı takımlar daha fazla oynamak isterken, diğerleri daha fazla ara vermeye ihtiyaç duyabilir—bu, dahil olan kişiliklere bağlı.

Ancak şimdi, partner ligler ortadan kalktığında, bazı turnuvaların belirli gereksinimleri var. Ek avantajlar veya destek almak için belirli sayıda etkinliğe katılmanız gerekebilir. İşte bu noktada işler karmaşık hale geliyor.

Complexity'deki zamanınıza geri dönelim. Hafızanızda en çok öne çıkan başarılar veya anlar nelerdir?

Evet, organizasyonla uzun süre birlikteydim, ama bence 2023 kesinlikle benim için en önemli dönemdi. O turnuva koşusu [IEM Sydney 2023]—finale kadar gitmek—takımın her şeyin yerine oturduğunda neler yapabileceğini gerçekten gösterdi. Bazı maçlar inanılmazdı, özellikle final. Üçüncü haritada 10:3 veya 11:3 gerideydik ve büyük bir geri dönüş yaptık. Orada gösterdiğimiz dayanıklılık bizim için büyük bir andı.

Bu koşu, EliGe'yi getirdikten kısa bir süre sonra geldi ve ardından Sydney'de gerçekten iyi performans gösterdik. Ayrıca bu, Counter-Strike 2'ye geçiş zamanına denk geldi, bu yüzden belirleyici bir an gibi hissettirdi. Sadece finale ulaşmak değildi—hızlı bir şekilde adapte olabileceğimizi ve baskı altında performans gösterebileceğimizi kanıtlamaktı.

Bir diğer harika anı ise Jönköping'de kazanmaktı. Bu çok şey ifade etti çünkü Complexity uzun süredir bir kupa kaldırmamıştı ve organizasyona bir tane teslim etmek iyi hissettirdi.

Complexity'de koç olarak potansiyelinizi tam anlamıyla gerçekleştirebildiğinizi düşünüyor musunuz?

Bazı açılardan, evet. Takımın gurur duyduğum bir seviyeye ulaştığı anlar kesinlikle oldu. Her şeyin yerine oturduğu, takım ortamının sağlıklı olduğu, oyuncuların sıkı çalıştığı, herkesin üzerine düşeni yaptığı ve koç olarak neredeyse artık gerekli olmadığınızı hissettiğiniz anlar vardır. Bu anlar gerçekten özeldir.

Ama aynı zamanda, her zaman geriye dönüp neyi daha iyi yapabileceğinizi düşünürsünüz. Kontrolümün dışında olan zorluklar ve bu ilerlemeyi sürdürmeyi zorlaştıran zorlu dönemler vardı. Yine de, sonunda, bu durumları nasıl daha iyi yönetebileceğinizi kendinize sormanız gerekir. Başardıklarımızla gurur duyuyorum, ama aynı zamanda koç olarak daha fazla şey açığa çıkarabileceğimi de düşünüyorum. Her zaman büyüme için yer vardır.

İstediğiniz gibi bir yapı kurmanızı engelleyen belirli bir şey var mıydı?

Evet, bence büyük bir bütçeye sahip ve herkesin birlikte çalışmak istediği çılgın oyuncularla dolu bir kadroya sahip bir organizasyonda olmadığınız sürece her zaman bazı sınırlamalar vardır. Satın almalar, bütçeler ve zamanlama her zaman gerçekçi olarak nelerin mümkün olduğunu etkiler.

Her zaman istediğiniz parçaları alamazsınız ve size verilenle çalışmak zorunda kalırsınız. Bu yüzden esneklik, espor koçluğunda çok önemli bir parçadır. Dinamik olmalı ve elinizdeki kartları en iyi şekilde değerlendirmelisiniz.

İşte büyük soru—ayrılma kararı kime aitti? Sizin seçiminiz mi yoksa organizasyonun mu?

Bence bu, Complexity'nin bir iş kararıydı. Şu anda biraz yeniden yapılanma sürecinden geçtikleri bir sır değil. Jason yeni sahiplik aldı, bazı büyük sponsorlar değişti ve genel yön biraz değişiyor.

Eğer bir koç değişikliği arıyor olsalardı, muhtemelen yılın başında iki yeni oyuncu getirdiklerinde beni değiştirirlerdi—sistemi yeniden inşa etmeme yardım etmek yerine ve sonra sadece iki ay sonra yolları ayırmak yerine. Yani evet, bence bu daha çok zamanlama ve organizasyonun yönüyle ilgiliydi.

Geriye dönüp baktığınızda farklı yapacağınız bir şey var mı?

Evet, kesinlikle. Bence daha hızlı gerçekleşmesini istediğim bazı kararlar için daha fazla bastırırdım. Bazen size bir şeyin şu anda mümkün olmadığı söylenir, bu yüzden kabullenir ve en iyisini yapmaya çalışırsınız. Ancak geriye dönüp baktığımda, bunu daha fazla zorlayabileceğimi düşünüyorum—değişim için bastırmak yerine sadece beklemek. Bu anlardan öğrenirsiniz. Bu büyüme sürecinin bir parçası.

Complexity, PGL Bükreş'te playofflara kaldı. Şu anki başarılarını nasıl değerlendiriyorsunuz? Ve kişisel olarak, işler toparlanıyormuş gibi görünürken artık takımın bir parçası olmadığınız için bir pişmanlığınız var mı?

Evet, Bükreş'te yarı finallere çıktılar, değil mi? Çocuklar için gerçekten mutluyum. Ne kadar çok çalıştıklarını biliyorum—çünkü yılın başında iki aydan fazla bir süre boyunca onlarla birlikteydim. Şubat ayında bu tür bir koşu için zaten bastırıyorduk, ama hala biraz erkendi ve düzeltmemiz gereken şeyler vardı.

Şimdi sonuç almalarını görmek—harika. Oradayken elimden gelen her şeyi verdim ve herkes de öyle yaptı. Bu çalışmanın karşılığını aldığını görmek güzel. Hiçbir kırgınlığım yok, sadece takım için gurur ve mutluluk duyuyorum.

Takımdan eski oyuncular veya personel ile iletişimde kalıyor musunuz?

Evet. Yani, sonuçta üç yıldan fazla bir süre boyunca birlikte çalıştığınız insanlar bunlar, değil mi? Sadece meslektaş değilsiniz—zamanla, özellikle yolda bu kadar çok zaman geçirdiğinizde ilişkiler kuruyorsunuz. Benim için en büyük olanı JT. Onu yaklaşık sekiz yıldır tanıyorum ve bu süre zarfında birlikte oynadık ve çalıştık. Yani kesinlikle listenin başında o var.

Çalışması en kolay olan kimdi ve en sevdiğiniz takım arkadaşınız kimdi? JT miydi?

Bana bir düşündürün... Herkesle çalışmak oldukça kolaydı diyebilirim. Complexity'de geçirdiğim zamanın çoğunda gerçekten iyi bir takım ortamımız vardı. Bir favori seçmek, en sevdiğiniz çocuğu seçmek gibi, ama evet, JT kesinlikle benim favorimdi. Sanırım hallzerk çalışması en kolay olandı—her zaman iyi bir tutum sergiledi ve her gün pozitif enerji getirdi. Hiç kötü bir ruh hali içinde olmadı, bu yüzden evet, çalışılması en kolay oydu, ama JT her zaman favori olacak.

Şimdi Passion UA'nın koçusunuz. Ukrayna takımına hoş geldiniz! Bu değişiklik nasıl gerçekleşti? Neden tekliflerini kabul ettiniz?

Evet, ilginç bir hareket—sanırım pek çok kişi bunu beklemiyordu. Ama oldukça organik bir şekilde bir araya geldi. CEO ile birkaç görüşmem oldu. Gerçekten dikkatimi çeken şey, onların hırsıydı. Sadece takımı yeniden inşa etmeye çalışmıyorlardı—uzun vadeli bir yapı ve gerçek potansiyel ile bir şeyler inşa etmek istiyorlardı. Doğru şekilde yatırım yapma konusunda ciddiydiler. Açıkçası, beni çeken onların yaklaşımı oldu. O noktada, kadro hakkında pek bir şey bilmiyordum bile.

Passion UA'ya katılma davetini kabul etmeden önce başka teklifler aldınız mı, paylaşabilir misiniz?

Bazı görüşmeler oldu, ama sezonun zamanlaması nedeniyle somut bir şey yoktu. Major elemeleri ve kadro kilitleri hemen öncesindeydi ve çoğu takım o noktada değişiklik yapmıyordu. Eğer bu teklifi kabul etmeseydim, Major sonrası herhangi bir takımın değişiklik yapıp yapmayacağını görmek için beklemem gerekecekti. Major sonrası her zaman büyük bir karışıklık olur, bu yüzden bekleyip ne olacağını görmek zorunda kalırdım.

Oyuncular İngilizce iletişim kurmakta rahat mı? Bu konuda herhangi bir sorunları var mı?

Sorun yok, bence takımda herkesin İngilizcesi iyi. Bazı oyuncular daha iyi konuşuyor, ama bir şey net değilse, daha güçlü İngilizce konuşan biri gerektiğinde Ukraynaca açıklama yapar.

Antrenman ve maçlar sırasında İngilizce mi yoksa Ukraynaca mı konuşuyorlar?

Hala Ukraynaca iletişim kuruyorlar. Bu, özellikle teşvik ettiğim bir şeydi—onların iletişimini sabote etmek istemedim. Beş Ukraynalı oyuncumuz var, bu yüzden ana dillerini konuşmaları mantıklı. Bu, şeyleri hızlı ve net bir şekilde ifade etmelerine yardımcı olur. Her şeyi anlamam için bunu tehlikeye atmak istemedim. Şu an için Ukraynaca konuşuyorlar ve benim daha fazla dahil olmam için yollar buluyoruz. Bu, resmi maçlar oynamaya başladığımızda daha önemli hale gelecek. Şu anda, antrenmanda, demoları inceleyebilir, sesli iletişimleri dinleyebilir ve ne olduğunu açıklamalarını sağlayabilirim.

Çağrıları anlamadığınızda oyunda neler olup bittiğini takip etmek sizin için zor mu? Örneğin, IGL ne çağırıyor?

Evet, beklediğimden çok daha zor—özellikle yeni haritalara başladığımızda. Yeni bir takımız, bu yüzden her şeyi sıfırdan inşa ediyoruz. Yeni bir haritada olduğumuzda ve birçok şey eklediğimizde, genellikle ne yaptığımızı anlamaya çalışırken buluyorum kendimi, nasıl geliştireceğime veya birinin hata yapıp yapmadığını veya planı takip etmediğini fark etmek yerine. Başlangıçta biraz yavaş oldu, ama zaten bunu düzeltmek için fikirler tanıttık ve iletişim engellerini aşmanın yolları üzerinde çalışmaya devam edeceğiz, ama zamanla daha iyi olacak. Bunun bir zorluk olacağını biliyordum ve şu anda, bununla başa çıkmanın en iyi yolunu bulmaya çalışıyoruz.

Önceki takımlarınızla karşılaştırıldığında, Passion UA'daki ortam ve koşullardan memnun musunuz?

Evet, başından beri çok profesyoneldi. Tabii ki, henüz yeni başladığımız için hala ilk günler, ama çalışma ortamı sağlam. Bolca destek var ve insanlar gerçekten yardımcı olmaya istekli. Genel olarak, harika geçti.

Bazı iletişim zorluklarından bahsettiniz, ancak mevcut kadronun potansiyelini nasıl değerlendiriyorsunuz? Tier 1 sahnesine girme şansları nedir?

Bence kadroda çok fazla potansiyel var. İlk birkaç günde gördüklerime göre, çocuklar çok yetenekli ve çok fazla keşfedilmemiş potansiyel var. Woro2k ve DemQQ gibi uluslararası alanda kendini kanıtlamış oyuncularımız var, ama takımın geri kalanının da kendi güçlü yönleri var.

Ana soru, tutarlılık oluşturup herkesin rahat ve aynı sayfada olmasını sağlayacak doğru yapıyı bulup bulamayacağımız. Eğer bunu yapabilirsek, Tier 1'e doğru itmeye ve sürekli rekabet etmeye başlayabileceğimize inanıyorum.

Woro2k ve DemQQ'nun transferleri. Kadroyu oluşturma sürecinde yer aldınız mı, yoksa transferler ve kararlar tamamen organizasyon tarafından mı yapıldı?

Değişikliklerin farkındaydım. Potansiyel serbest oyuncular hakkında konuştuk ve Woro2k ve DemQQ'ya baktıklarını biliyordum. Bu aslında teklife ağırlık kattı, çünkü bu iki oyuncu kadroya daha fazla deneyim getirdi. Onların farkındaydım ve kabul ettiğimde, onları hızlı bir şekilde imzalamak için hemen harekete geçtiler, bu yüzden sadece beni bekliyorlardı. Bu, benim tarafımda biraz baskı yarattı [gülüyor].

Yani bir dahaki sefere, yeni oyuncuların işe alım sürecinde yer alacak mısınız?

Evet, ileride herhangi bir değişiklik olursa, işe alım sürecinde kesinlikle yer alacağım. En azından öyle umuyorum, çünkü çoğu zaman takımla çalışıyorum. Organizasyonların koçla danışmadan değişiklik yapmasını her zaman garip bulmuşumdur. Ama evet, bunun planın bir parçası olduğunu düşünüyorum.

Dışarıdan bakıldığında, Passion UA'daki rolünüzün sadece koçluk yapmaktan öteye geçtiği görülüyor. Sanki takımı daha büyük bir şeye dönüştürmeye yardımcı oluyormuşsunuz gibi, belki de organizasyonun kendisi için uluslararası bir kimlik ve yapı oluşturmaya yardımcı oluyormuşsunuz gibi görünüyor. Bunun doğru bir yorum olduğunu söyler misiniz? Bu aşamada Passion UA'daki ana hedefleriniz ve sorumluluklarınız nelerdir?

Bir düşüneyim... Bunun adil bir değerlendirme olduğunu söyleyebilirim. Kesinlikle bana güvenmek ve sistemlerinde verimsiz çalışan bir şeyler olup olmadığını ya da geliştirebilecekleri alanlar olup olmadığını görmek istiyorlar. Güney Afrika'daki takımlarla çalışırken, onları sıfırdan inşa etmeye yardımcı olduğumda, her zaman sadece bir koç değildim. Bravado, ATK ve Extra Salt gibi takımlar için birçok şeyi hallettim, bu yüzden sadece koçluk yapmadım. Bu deneyimle, herhangi bir organizasyona birçok fikir getirebilirim.

Ama şimdilik, ana hedef herkesin aynı sayfada olmasını sağlamak ve her antrenmandan en iyi şekilde nasıl yararlanabileceğimizi bulmak. Her gün saatlerce çeviri yapmaya ve söylenenleri anlamaya çalışmaya zamanımız yok, bu yüzden ana odak noktamız günlük operasyonlarımızda uyum yaratmak ve antrenman süresini maksimize etmek.

Takım IGL rolünü kimin üstleneceğine karar verdi mi? Topa mı yoksa Woro2k mi olacak?

Hiç tartışmaya açık olmadı. Woro2k'nin rolü üstleneceğine dair söylentiler ya da bir şeyler var mıydı bilmiyorum, ama hayır, başından beri Topa olacaktı.

Takımın yıldız oyuncusu kim olacak sizce?

Bence Kvem gerçekten iyi, ama jackasmo da çok yetenekli. Tabii ki, Woro2k bilinen bir yıldız ve DemQQ her zaman bir anchor/lurk için harika istatistiklere sahipti, bu yüzden bunu söylemenin anlamı yok, değil mi?

Hedeflerinizden tekrar bahsedelim, ama önümüzdeki 6 ay için. Bu dönemde takım için ana hedefler nelerdir?

Açıkçası, yeni VRS sistemi ile uluslararası etkinlikler için davet alabileceğimiz bir noktaya gelmek istiyoruz. Bu davetleri almak için yeterince iyi bir sıralamaya sahip olmanız gerekiyor. Yani, şimdilik ana hedef sıralamada yükselmek, turnuvalarda oynamak ve sıralama puanları kazanmak. Yıl sonuna kadar Major'a katılmak istiyoruz. Bence bu herkesin hedefi, ama sadece oraya gitmek istemiyoruz. Major'da rekabetçi olmak istiyoruz.

Mevcut Valve sıralama sisteminin iyi çalıştığını düşünüyor musunuz? Yoksa sistemin, takımların turnuvaları kaçırdığında bu kadar çok puan kaybetmemesi için bazı değişikliklere ihtiyacı olduğunu mu düşünüyorsunuz?

Tam olarak nasıl değişmesi gerektiğini söyleyemem. Çok karmaşık algoritmalar var, bu yüzden küçük değişiklikler beklenenden daha büyük etkiler yaratabilir. Ancak bence biraz ince ayar yapılması gerekiyor.

Şu anda, yeni organizasyonların sahneye girmesi çok zor çünkü davetler için üç ana oyuncuya ihtiyacınız var. Aksi takdirde, yukarı doğru tırmanmanız gerekiyor ve bu aylar sürebilir. Bu, yeni organizasyonlar veya Counter-Strike'a geri dönenler için çok çekici değil ve oyuncular ve serbest oyuncular için fırsatları ortadan kaldırıyor. Nasıl düzelteceğimi bilmiyorum, ama eğer rekabet etmeye hazır bir durumda iseniz, aylarca kalifiye olmak ve etkinliklerde oynamak için beklemek zorunda kalmamalısınız.

Koçluk felsefenizi nasıl tanımlarsınız? Yapı, doğaçlama veya mikro anlar arasında neyi önceliklendiriyorsunuz?

Felsefemin denge üzerine kurulu olduğunu söyleyebilirim. Bir takımda bu unsurların hepsi önemlidir. Yapı, oyuncuların rollerini ve ne yapmaları gerektiğini net bir şekilde anlamalarını sağlamak için gereklidir, ama aynı zamanda oyuncuların kilit anlarda içgüdülerine güvenmeleri için özgürlüğe sahip olmalarının da önemli olduğunu düşünüyorum. Hata yapma korkusu olmadan kararlar verebilmelerini istiyorum.

Oyuncularla çalışmanın psikolojik yönü ve aralarındaki kimya ne kadar önemli?

Zamanla, bu alanın çok daha profesyonel hale geldiğini ve herkesin bunun çok büyük bir zihinsel oyun olduğunu fark ettiğini düşünüyorum. Psikolojik yönüne çok dikkat etmeniz ve bir oyuncunun neyi harekete geçirdiğini anlamanız gerekiyor. Ama oyuncuların da kendilerini anlamaları gerekiyor—onları ne motive ediyor, onları hangi durumda tutuyor ve potansiyel olarak onları bu durumdan çıkarabilecek şeyler neler. Kişisel olarak, tıp geçmişimle, psikolojik yönün büyük olduğunu ve ele alınması gereken bir şey olduğunu anlıyorum. Günün sonunda bunun farkında olmalısınız.

Koç olarak deneyiminizle, takım içindeki iç çatışmaları, motivasyon düşüşlerini veya tükenmişliği nasıl ele alıyorsunuz?

Evet, bence bu sorunların ciddi bir sorun haline gelmeden önce açıkça konuşulabileceği bir takım ortamı yaratmak önemlidir. Resmi scrim'lerin dışında bile oyuncularla düzenli kontrol yapmak çok önemlidir.

Önceki takımlarda, tükenmişlik sorunlarını büyük bir sorun haline gelmeden önce tespit etmek için psikologlarla çalıştık. Bir oyuncu tükenmişlik yaşadığında, artık çok geç—iyileşmek zaman alır. Bu yüzden aktif olarak tarama yapıyor ve tükenmişliğin daha büyük bir şeye dönüşmesini engellemeye çalışıyorduk.

CS'de tükenmişliği önlemek için herhangi bir psikolojik ipucu veya püf noktanız var mı?

Herkes için farklı. Monitörün arkasındaki kişiyi anlamak ve herkesin aynı olmadığını kabul etmek önemlidir. Bazı insanlar günde 16 saat oynayabilirken, diğerleri 6 veya 8 saat sonra yorulmaya başlar. Bu farklılıkları tanımak ve insanlara ihtiyaç duydukları şeyi vermek önemlidir. Ama genel olarak, oyuncuların mücadeleleri hakkında açıkça konuşabilecekleri destekleyici bir ortam ve kültür oluşturmanın anahtar olduğunu düşünüyorum. Çatışmalar ortaya çıktığında, onları doğrudan ele almayı tercih ederim.

Her zaman insanların kişisel veya takım ile ilgili sorunları açıkça tartışabilecekleri bir alan yaratmaya inandım ve bu sorunları o anda ve orada ele almayı tercih ederim. Bu, şeylerin birikmesini ve takım üzerinde olumsuz bir etkisi olmasını önlemeye yardımcı olur. Burada farklı olacak, çünkü oyuncuları ve dil engelinin belirli ince ipuçlarını kaçırabileceğim anlamına geliyor. Geçmiş takımlarda, bazen konuşmaların tonundan bir şeylerin oyuncular arasında doğru olmadığını fark edebilirdim, ama şimdi bunu görmek benim için daha zor olacak.

CS'de tutarlı kalmak ve tükenmişliği önlemek için dikkat ettiğiniz üç şeyi söyleyebilir misiniz?

Tükenmişlik için, programın gerçekten önemli olduğunu söyleyebilirim. Herkese uygun bir program bulmak, oyuncuların yeterince dinlenmelerini sağlamak çok önemlidir. İnsanları sürekli normal çalışma saatlerinin dışında çalışmaya zorlamak istemezsiniz. Bence oyuncuları programa dahil etmek ve esnek olmak önemlidir.

Bir diğer şey ise evden uzakta geçirilen zaman—oyuncuların ne kadar seyahat ettiğine ve ne kadar uzakta olduklarına dikkat etmek. Bu yorucu olabilir, bu yüzden buna vurgu yapmamız gerekiyor. Son olarak, oyuncuları programlama sürecine dahil etmenin önemli olduğunu düşünüyorum. Programı dikte etmelerine gerek yok, ama onların da bir parçası olmaları gerekiyor, böylece girdilerinin dikkate alındığını hissedebilirler. Bunlar, dengeyi korumak için odaklandığım bazı anahtar şeyler. Ayrıca, sınırlar koymanın ve iş dışında etkinliklere katılmanın tükenmişliği önlemek için önemli olduğunu düşünüyorum.

Fikirlerinizi ve taktiklerinizi takıma entegre etmenin en iyi yolu nedir?

Şu anda, aslında oldukça kolay çünkü zaten kurulmuş bir takıma katılmıyoruz. Yeni bir takımla sıfırdan başlıyoruz, bu yüzden her şeyi sıfırdan inşa etmemiz gerekiyor. Her gün, pratik maçlarımızdan önce teori oturumlarımız var, burada hangi stratejileri ekleyeceğimizi veya ayarlayacağımızı tartışıyoruz. Bunlar, yeni geliştirdiğimiz stratejiler, geçmişte kullandığımız stratejiler veya başka bir takımın uyguladığını gördüğümüz ve sistemimize iyi uyacağını düşündüğümüz şeyler olabilir. Bir turun nasıl oynanmasını istediğinize dair görsel bir örnek olduğunda uygulamak kolaydır. Ve her oyuncunun turdaki rolü için net bir planla gelebilirim.

Sizin için, zaten bir yapıya sahip bir takıma katılmak mı yoksa Passion UA gibi sıfırdan başlamak mı daha rahat? Tercih ettiğiniz durum nedir?

Her zaman sıfırdan başlamayı tercih ederim. Bu, tüm zaman boyunca yaptığım şeydi ve benim için işe yarıyor. Çünkü zaten kurulmuş bir takıma katıldığınızda, her zaman yakalamaya çalışıyorsunuz. Bilmediğiniz şeyler var ve takım size her şeyi anlatmaya çalışsa bile, tüm detayları, protokolleri, anahtar kelimeleri ve küçük şeyleri hatırlamanın bir yolu yok. Her şeyi belgelemek imkansızdır, bu yüzden birine yeni bir şeyi açıklamaya çalışırken, her şeyi aktarmak zor. Başından itibaren inşa sürecinin bir parçası olmayı ve neyin tartışıldığını ve neyin yerine konduğunu tam olarak bilmeyi tercih ederim.

Bir sonraki rakibinize hazırlanırken, onları ne kadar derinlemesine inceliyorsunuz? Herhangi bir sır verebilir misiniz?

Gerçekten ne kadar zamanımız olduğuna ve bağlama bağlı. Önemli maçlar için, playofflar veya MRQ gibi önemli elemeler için kesinlikle daha fazla çaba sarf edeceğim. Daha az önemli maçlar için, kendi yapınıza daha fazla güvenirsiniz. Kurduğunuz temeller ve protokollere dayanırsınız. Ama genel olarak, takımı analiz etmek için birkaç son demoyu izleyeceğim. Sadece taktikleri değil, aynı zamanda oyunlarında herhangi bir kalıp veya eğilim fark etmeye çalışmak da önemlidir. Eğilimlerini anlamak istiyorsunuz—nasıl oynuyorlar, ne yapmaktan hoşlanıyorlar. Anti-stratlarınızda gerçekten aradığınız şeyler bunlar.

CS2'nin mevcut durumunu nasıl değerlendiriyorsunuz?

Hala optimize ediliyor ama daha yaklaşıyoruz. Bununla birlikte, bu konularda her zaman açık fikirliyim. Oyunun veya mekaniğinin şikayetçisi değilim. Herkes aynı platformda ve aynı kurallar setiyle oynuyor. Bir şey mükemmel değilse, bu herkes için aynı.

Sizce Valve, CS:GO'dan CS2'ye geçişte neyi doğru yaptı ve neyi yanlış yaptı?

Bence, yaptıkları hatalardan biri oyunun piyasaya sürülme şekliydi. CS2 tam olarak hazır olmadan CS:GO'yu bırakmış gibiydiler. Bir süre daha CS:GO oynamaya devam edebilirdik diye düşünüyorum. Ama anlıyorum—oyunu mümkün olduğunca çok kişiye oynatmak istediler ki sorunları daha hızlı düzeltebilsinler. Ancak zamanlama pek ideal değildi. ESL Pro League'de Monte ile bir maçın ortasındaydık ve maç sırasında 1-2 saatlik bir gecikme oldu. Bu, Ağustos ya da Eylül civarındaydı. Yani, zamanlamayı biraz daha iyi ayarlayabilirlerdi.

Doğru yaptıkları şeylere gelince, bireysel yükseltmeler güzel. Duman mekaniği, dumanları patlatabilme özelliği, oyuna ilginç bir dinamik kattı. Bu, özellikle zamanlamalar ve harita kontrolü açısından insanların başlangıçta fark ettiğinden çok daha fazla şeyi değiştirdi. İlk başta kimse fark etmedi ama önemli bir etkisi oldu.

Valve'ın sadece skinler veya aylık kasalar değil, büyük güncellemelere de odaklanması gerektiğini düşünüyor musun?

Evet, bazen sorunları çözmediklerini hissediyoruz. Oyunu sürekli geliştirmeye daha fazla odaklansalar güzel olurdu. Ama büyük sorunları çözme konusunda oldukça duyarlılar. Bu yüzden şimdilik bu durum fena değil.

Şu anda profesyonel sahne inanılmaz rekabetçi görünüyor. Herkes herkesi yenebilir gibi. Buna katılıyor musun?

Evet, kesinlikle CS2'nin Tier 1 ve Tier 2 arasındaki farkı kapattığını düşünüyorum. Daha fazla sürpriz galibiyetlere olanak sağladı. Beceri farkı kesinlikle küçüldü, özellikle oyun ilk çıktığında. Sahne şimdi inanılmaz rekabetçi ve herkes herkesi yenemese de, kesinlikle daha fazla sürpriz galibiyet oluyor.

Rekabetçi CS'de görmek istediğin değişiklikler var mı? Belki MR15 sistemini geri getirmek ya da ekonomiyi değiştirmek istersin?

Ekonomiyle oynamak her zaman ilginçtir. Özel bir fikrim yok ama ne kadar çok silahlı raund olursa o kadar iyi. Özellikle şimdi MR12 olduğu için, daha çok silahlı raund her zaman daha iyidir. Genel olarak, şu anki haliyle şeylerden memnunum. MR12'yi gerçekten seviyorum. Bence bu, hayranların CS miktarını sindirmesi açısından da biraz daha kolay. MR15 ile birkaç uzatmadan sonra gün çok hızlı bir şekilde uzayabiliyordu. Ayrıca bizim için pratik günü, scrimlerden sonra küçük molalar vermemize olanak tanıyor, böylece belki küçük bir sorunu çözebilir veya yeniden odaklanmak için zamanı kullanabiliriz.

Son olarak, Passion UA hayranlarına bir şey söylemek ister misin?

Passion UA hayranları, desteğiniz için teşekkür etmek istiyorum. Duyurudan bu yana, başlangıçtan itibaren bana ulaşan ve çok destek olan birçok insan oldu. Bu çok geleneksel bir durum değil, bu yüzden çok anlam ifade ediyor. Temelden bir şeyler inşa ediyoruz ve sizi gururlandırmak için çalışacağız.