Glitched Masters 2025 turnuvasının ardından şampiyon Oleksij "Topa" Topchijenko ile konuşma fırsatı bulduk. Passion UA takımının kaptanı ile etkinlikte karşılaştıkları zorlukları ve koçun takım üzerindeki etkisini değerlendirdik.

Zaferiniz için tebrikler! Passion UA için LAN turnuvasındaki ilk şampiyonluk. Hangi duyguları yaşıyorsunuz?

Tebrikler için teşekkürler!

Zafer gününde "duygu yükümüz" zaten tükenmişti çünkü iki gün gerçekten zorluydu. Çok sayıda gergin maç vardı, oyunlar arasında dinlenmek için çok az zamanımız oldu, çok erken kalktık ve geç saatlerde bitirdik. Ancak içtenlikle inanıyorum ki, bu tür günler ve yollar sadece takımı değil, her birimizi strese karşı daha dayanıklı hale getiriyor ve savaşçı karakterimizi şekillendiriyor.

Turnuvanın başında her şey planlandığı gibi gitmedi. Fnatic'e karşı kaybettikten sonra takımın morali nasıldı? Hangi sözler söylendi ve sonraki mücadeleye odaklanmak için neler yaptınız?

Tabii ki bu maçı kaybetmek hoş değildi, ama neden böyle olduğunu açıkça anladık. Bu LAN turnuvasında birçok konuşma, belirli durumlara, maçlara ve olaylara göre uyarlandı.

Alt grupta hızlı bir yükseliş — bu gerçekten inanılmaz. En zor ve en rahatsız edici rakip kimdi? Belirli rakiplere hazırlık yaptınız mı, yoksa daha çok kendi çalışmalarınıza mı güvendiniz? Çünkü maçlar arasında çok az zaman vardı.

Bilmiyorum, diğer çocuklar için nasıl ama ben maçları kolay ve zor olarak ayırmıyorum çünkü hemen hemen hepsi yakın skorlarla sonuçlandı. Her rakibe hazırlandık çünkü her birine saygı duyuyoruz. Ancak her şey çok hızlı bir tempoda gerçekleşti — bazen maçlar arasındaki molalarda analizleri bile okuyacak zamanım olmadı. Ancak neredeyse her oyun için rakipler hakkında kısa ve en önemli bilgilere sahiptik.

Dün, bir günde dört Bo3 maçı oynamak zorunda kaldınız. Bu, zihinsel ve fiziksel olarak ne kadar zordu?

Dört Bo3 — bu gerçekten "başka bir şey" (gülüyor). Çevrimiçi ortamda böyle oynamak zorunda kalmıştık, bu yüzden bunun bize yardımcı olduğunu düşünüyorum. Ancak hem fiziksel hem de zihinsel olarak — bu çok zor. Bu yüzden sürekli kendimizle çalışmak, kendi kendine motivasyon ve takım içi mentorluk gerekiyordu.

Fnatic'e karşı finale ve rövanşa nasıl hazırlandınız? Onların dinlenme zamanı vardı ama siz sürekli oynamak zorunda kaldınız.

Bir yandan bu bizi yordu, ama diğer yandan sürekli gerginlik, odaklanma ve mücadele içinde kaldık. İçtenlikle anladık ki, bu kadar çok maçtan sonra bile tüm gücümüzü verirsek kazanabiliriz.

Final maçı, üst gruptaki oyundan nasıl farklıydı? Rakip aynı, oyuncular aynı, ama sonuç tamamen zıt.

Konuşmalar, oyuna farklı bir plan ve belirli yönlere odaklanma sayesinde sonuç değişti.

İlk maçta Mirage, ikinci maçta Dust2'yi seçtiniz. Neden bu haritalar?

Bu, anın hissiyatıyla ilgiliydi — takım ve oyuncuların o anda belirli bir haritada nasıl hissettikleriyle.

Birkaç aydır T.c. yönetiminde çalışıyorsunuz. Onunla çalışmak ne kadar rahat? Takıma neler kattı? En belirgin etkisi nerede görülüyor?

Onunla çalışmak son derece rahat, hiçbir bariyer ya da rahatsızlık yok. Onunla çok sıcak ve yakın bir iletişimim var, bu sadece bizim takımımız ya da CS ile ilgili değil.

Benim için en önemlisi, antrenmanların ve planlarının yapısı. Bu sayede aynı süre içinde oyun incelemeleri ve teorik derslerden çok daha fazla etki elde edebiliyoruz.