Geçtiğimiz günlerde KONO.ECF organizasyonunun 2024 IESF Dünya Şampiyonasında Ukrayna milli takımını temsil edeceği açıklandı. Bu vesileyle KONO.ECF organizasyonunun kurucusu Yevhen Konoplyanka ile bir röportaj yapmaya karar verdik.

23 Haziran'da Ukraynalı futbol efsanesi Yevhen Konoplianka ile Instagram üzerinden herkesin soru sorabildiği bir AMA oturumu düzenledik. Ayrıca editör ekibimiz için de birkaç soru hazırladık.

Kariyerinizin sonuna gelmeden ne kadar süre önce bir e-spor organizasyonu kuracağınızı biliyordunuz?

Kısacası: Her zaman bu tür bir organizasyon oluşturmak istemiştim çünkü her zaman oyunun hayranı olmuştum ama hiç zamanım olmamıştı. Zamanı geldiğinde de fazla beklemedim ve çocukluğumun hedefi olan amacıma ulaşmak için çalışmaya başladım;

Counter-Strike'ı ilk oynadığınızda kaç yaşındaydınız?

Muhtemelen sekiz ya da dokuz yaşındaydım. Çok kötü bir havada okula doğru yürüyordum, çok kötü bir ruh halindeydim ve bir sokak köşesi gördüm, çok ilginç bir sokak köşesi. Bir sürü lamba direği vardı, birileri oynuyordu, herkes çok mutluydu. Şimdi nereye gidiyorsun? Buraya mı, oraya mı? Nerede çok kasvetlisin ve nerede iyi bir ruh hali içindesin? Bir gün oraya gittim ve benim olduğunu fark ettim;

Counter-Strike bir uyuşturucu gibi. Yoğun bir gün geçirdiğimizde rahatlamak istiyoruz ve o kadar rahatlatıcı ki bizi mutlu ediyor. Takım arkadaşlarımızla bir araya geldiğimizde ve birlikte vakit geçirdiğimizde tatildeymişiz gibi oluyor;

Neden diğer sporlar değil de Counter-Strike? Bugünlerde çok fazla var: Dota, PUBG, Valorant. Counter-Strike çocukluğunuzdan beri oynadığınız bir oyun mu yoksa başka bir şey mi?

Çocukluğumdan geliyor. Her şeyden önce, diğer oyunları denemek için fazla zamanım kalmadı. Eğer yeni oyunlar oynarsam, çocuklarım benim nasıl biri olduğumu unutacak. Bu yüzden Counter-Strike'a sadık kalalım;

Ve şimdi çocukların "Hadi birkaç dans daha oynayalım" dedikleri zamanı hatırlıyorum. Ama beş dakika sonra zamanımı boşa harcadığımı fark ettim. Sonra dedim ki, "Hayır, Counter-Strike'a geri dönelim. Daha fazla zaman kaybetmeyelim;

Counter-Strike takımınız için oyuncuları nasıl seçiyorsunuz? Harika bir takımınız var ve şimdiden bazı başarılar elde ettiniz. Ama her şeyden önce, takıma katılmak için kriterler nelerdir?

Oleg ve ben mevcut tüm tedarikçileri bulmak için piyasayı inceledik ve byr9 ile ilgilendik. Onlarla temasa geçtik ve konuştuk. Başlangıçta onları deneysel bir seçenek olarak gördük. Çocuklar sosyal bir oyun oynadılar. Oyun sırasında çocukların nasıl iletişim kurduklarını gözlemledik. Ayrıca kapsülleri nasıl çıkaracaklarını anlayıp anlamadıklarını da görmek istedik. İyi atış yaptıklarını ve oyunu anladıklarını gördük;

Oyuncu seçme kriterleri nelerdir?

Hedeflerimiz çok yüksek. Garip görünebilir ama ben kendime her zaman yüksek hedefler koyarım, sporda, e-sporda, kendime her zaman yüksek hedefler koyarım. Bu yüzden üst düzey bir takım olmak ve büyük turnuvaların ne demek olduğunu görmek istiyoruz;

Ama çocukların nasıl ilerlediğini göreceğiz. Her gün ilerleme kaydetmek için birbirlerini daha iyi ve daha iyi anlamaları gerektiğini biliyorlar. Çünkü ilerleme olmazsa, bildiğiniz gibi, üst düzey futbolda olduğu gibi, bir şeyleri değiştirmek zorunda kalırız;

İlerleme kaydettiğimizi ve bu hedefe yaklaştığımızı görebiliriz. Ancak hayatta farklı şeyler olabilir. s1mple'a bakarsanız, s1mple'ın artık bir ekibi yok. B1ad3 gibi, röportajlarında üç grupla başlamak zorunda olduklarını söylüyorlar.

Yani B1ad3 Sasha'nın gitmesine izin verirse, bu seçeneği de değerlendirebiliriz;

Bu gerçek hayatta gerçekçi mi?

Evet, bu hayattaki her şey gerçek. Neden olmasın ki?

Yakın zamanda verdiğiniz bir röportajda ekiple günlük olarak iletişim kurduğunuzu ve rolünüzün onları motive etmek olduğunu söylemiştiniz. Lütfen söyleyin, ekip üzerinde daha derin bir etki yaratmaya çalıştınız mı? Belki de öğrenme sürecinin bir parçası olmayı?

Hayır, doğrudan cevap veriyorum çünkü onlar gibi şut atamayacağınız bir yere gitmenize gerek yok çünkü nasıl yaptıklarını anlamayacaksınız. Bu, bir basketbol oyuncusunun gelip "Topu durdurduğunuzda şu şekilde şut atmalı ya da şu şekilde pas vermelisiniz" demesi gibi bir şey.

Çocukların benden çok daha iyi atış yapabildiklerinin farkındayım. Ama bazen sopa bir yıl boyunca kayboluyor. Öncelikle çocuklarla sakin kalmanız gereken o anlar hakkında konuşmaya çalışıyorum ki şut atamayacaklarını, üç ya da dört takıma kaybettiğimiz için kariyerimizi bitireceğimizi düşünmesinler;

Her şey mümkündür, olur böyle şeyler. Yapılması gereken ilk şey onları her zaman dengede tutmaktır, böylece enerjileri olur ve gevşememeleri gerektiğinin farkına varırlar.

Kendi kuruluşunuzu kurma yolunda ne gibi zorluklarla karşılaştınız? Savaş süreci daha da zorlaştırdı mı?

Üzerimizde büyük etkisi olan savaş hakkında konuştu. Bu savaşa kimin ihtiyacı var? Umarım bir an önce biter. Bıktık artık. Evet, tabii ki bizim için her şeyi mahvetti çünkü çocukları mümkün olduğunca sık görebiliyorduk, eğitim kamplarımız vardı.

Ve inanın bana, hepimiz bir araya gelip bu eğitim kamplarına katılırsak ileriye doğru büyük bir adım atmış oluruz. Ve çok daha fazla ilerleme kaydedilirdi;

Eğer savaş olmasaydı. Bugün Ukrayna'da bir örgüt kurmanın zorlukları nelerdir?

Ne gibi zorluklarla karşılaştık? Her şeyden önce kolay değil çünkü tüm süreci kontrol etmek zorundayız, çünkü kuruluşta iki analistimiz var, kendi psikoloğumuz var. Ve bildiğiniz gibi, her şeyi finanse etmek zorundayız;

Ve şimdiden şortumun gittikçe büyüdüğünü görebiliyorum. İşte bu yüzden meydan okuma daha yeni başladı. Oyuncuları değiştirdiğimizde, kelimenin iyi anlamında olmasa da bir meydan okuma yaşadık;

İşe yaramayan bir şey aradığımız bir an yaşadık. Ne yazık ki bir değişiklik yaptık. Maalesef kim olduğunu söylemek zor. Sanki sözleşmemizin bitmesine beş yıl kalmış ve bize yarın takımda olmayacağımız söylenmiş gibi.

Bununla birlikte, takımınızda bazı gerçek değişiklikler oldu, bu nedenle takımınızın Ukrayna milli takımını temsil ettiği IESF eleme turnuvasındaki ilk küçük ama çok önemli zaferiniz için sizi tebrik etmek gerekir. Projeyi başlattığınızda gelecekteki takımınızla ilgili ilk izlenimleriniz beklentilerinizi karşıladı mı?

Dışarı çıktığımızda çok mutluydum çünkü bu, oyuncularımızı ilk kez görebileceğimizin ve onlarla telefonsuz konuşabileceğimizin bir işaretiydi. Bu iyi bir ilk gerçek;

İkinci olarak, evet, bu hedefe bu kadar çabuk ulaşmamızı beklemiyordum. Her şeyden önce ülkemizi savunmak bir gurur meselesi çünkü Riyad'a milli takım olarak gidiyoruz. Bu bizim gururumuz. Umarız oraya sadece dolaşmak ve bu gökdelenlerin ve diğer binaların fotoğraflarını çekmek için gitmeyiz;

Her şeyden önce bir sonuç almak istiyoruz. Umarım çocuklar iyi bir sonuç alırlar. Bu yüzden bu sonuçtan çok mutluyum;

Fırsat arayan bir oyuncuysanız bir Counter-Strike takımına nasıl girersiniz? Bir organizasyonun sahibi olarak bu soruya cevap verebilir misiniz? Nasıl görünür olabilirim?

Unutmayın ki ben eski bir futbolcuyum, eski bir CS oyuncusu değil. Zaman zaman insanların ona bakıp şöyle dediğini söyleyeceğim: "Nereye gidiyoruz, hiçbir şey anlamıyor mu? Her şeyden önce, ne diyebilirim ki, ofisleri yok edin. Eğer onları yok ederseniz, insanlar hemen sizi aramaya başlayacaktır. FACEIT'de ilk beşe gireceğiz ve insanlar bize dikkat edecek.

Bazen ilk sırada kimin olduğunu ve durumun ne olduğunu görmek için oraya gidiyorum. Sonra birbirimize sorular soruyoruz.

Eğer arkamıza yaslanıp hiçbir şey yapmazsak, hiçbir şey olmaz. Kanun böyle. Çocuklarımız bunu anlıyor. Bu yüzden onlarla çok sık iletişim kuruyoruz ve çalışmak zorunda olduklarını anlamalarını istiyoruz. Analistlerimiz var ve onlarla her gün iletişim halindeyiz çünkü sonuçları cennetten bekleyemezsiniz. Hayır, her zaman hedefler koymalı ve onlara ulaşmalısınız.

Gelecek için planlar nelerdir? kono.ecf'nin bir akademisi olacak mı?

Akademi, çift kariyer olmadan A takıma giden bir yoldur. Futbolda da aynı yolu izliyorum. Futbolun mantığı bu;

İkinci bir takımımız var ve ikinci takımın bir üyesi iyi performans gösterirse onu yanımıza alıyoruz, birinci takımda oynamasını izliyoruz ve ona koçluk yapıyoruz. Onu yanımıza alıyoruz, A takımda oynarken izliyoruz ve ona koçluk yapıyoruz. Yirmi yaşında bir yetenek olamazsınız. Genç oyuncular aramak zorundasınız ve bu yüzden bu organizasyona ihtiyacımız var. İkinci bir takım olacak.

CS:GO ve CS2 hakkındaki izlenimleriniz nelerdir?

Tırnak etleri hakkında konuşmak istiyorum. Tırnak etlerim daha da güzelleşti, onlarda parlak bir şey var, şimdi 15 yaşında bir kız gibi görünüyorum. Tırnak etlerime hayretle bakıyorum. Bu nasıl ilginç olabilir? Ve o kelebeğin dönmesi ve parlaması harika bir şey;

byr9 lakaplı KONO.ECF oyuncusunun sorusu Mirage mı Dust II mi?

Dün Dust II'de mahvolduk. Şimdi bu iki kartı seviyorum, ama beni mahvettikleri yerde, artık onları sevmiyorum çünkü beni Dust II'de mahvettiklerinden beri Mirage oynuyorum;

Takımımız Dust II ile iyi oynuyor, ancak birkaç şeyi değiştirmemiz gerekiyor çünkü sayfada dumanlı Amster ve o kutudaki Kensizor zaten okunuyor, bir şeyleri değiştirmemiz gerekiyor.

Geleneksel sporlar e-sporlardan ne öğrenebilir?

Sanırım ilk kez böyle bir direnç gösteriyorum. Çünkü Amster nasıl olur da beş dakika boyunca orada oturup o tünellere bakabilir? Ama bu direnişi seviyorum, o soğukkanlı bir adam;

Çünkü bir adım ötesinde tüm ofisleri ezip geçen bir kensior olduğunu biliyor, sessizce oturuyor ve sigara içiyor. Her şey azim ve psikoloji meselesi.

Çünkü psikoloji olmadan hiçbir şey yapamazsınız. Ve karakter, çünkü yakalanabilir, arkanızı dönebilir ve bunun GH olduğunu söyleyebilirsiniz. Ve sonra birinin sizi motive ettiğini, 'çeliğinizi' göstermenizi söylediğini görürsünüz ve bunu yaparsınız. Yani bu üç unsur çok önemlidir.

Kendi takımını kurmak isteyen Ukraynalı oyuncular tanıyor musunuz?

Öyle birini tanımıyorum. Ama birçok insanın oynadığını biliyorum. Yarın ne olacağını kimsenin bilemeyeceğini biliyorum. Organizasyonu satın alabilecek kişi bile. Bir gün yeni kostümlerle oynuyor olabiliriz ve ertesi gün 'Bu organizasyonu ben devralayım' diyebilir. Yani her şey olabilir. Şu an için bu insanların hiçbirini tanımıyorum.

eSpor oyuncuları geleneksel sporlardan ne öğrenebilir?

Evet, daha önce söylediğim her şey. Bu üç husus çok önemlidir. Azim, özdenetim, karakter - tüm bu hususlar sporda ve e-sporda önemlidir, bunlar olmadan hiçbir şey kanıtlayamaz ve hiçbir şey elde edemezsiniz.

Gelecek yıl eSpor'da nerede olmak istersiniz? "Evet, iyi bir yıl geçirdim" diyebilmek için bir yıl içinde neleri başarmanız gerekiyor?

Finale en azından bir balastla ulaşmak istiyorum. Neden yapmayayım? Kendinize böyle bir hedef koyarsanız, bunu başarabilirsiniz. Yani amacımız en azından büyük bir turnuvanın finaline ulaşmak. Riyad'da yarı finale çıksak bile bu harika olur.

Ve evet, bu takımın bir Ukrayna takımı olduğunu unutmamalıyız. Yarı finale çıktığımızı şimdiden görebiliyorum. Ben şimdiden sahneden atlıyorum ve onlar bana yetişiyor. Sanki bir kolum varmış gibi, oraya çıkıyorum ve orada kimse yok.

Dahası, e-sporda futbolda olduğu gibi oyunculardan tepki gelmiyor. Örneğin çok önemli bir gol atıldığında. Ve futbol gibi olduğundan emin olmak için, insanlar koşarken, formalarını çıkarırken vb. belirli ritüeller vardır.

Bir debriyaj kazandıktan sonra gömleğini çıkarıp monitörün altında diz çöktüğünü hayal edebiliyor musunuz?

E-sporda bazen masaya uzanıyorlar, bazen tişörtlerini çıkarıyorlar. Bunun daha sık olduğunu görmek isterim.

Yapabiliriz. Reard'ı deneyelim!