Danil "donk" Kryshkovets, 18 yaşında, sahnenin en büyük umutlarından biri ve Team Spirit'in gerçek yüzü haline geldi. LAN turnuvalarını kazandı, majorda rakiplerini alt etti ve şimdi sezonun en büyük yıldızlarından biri olarak Köln'e geri döndü. bo3.gg için verdiği özel röportajda Donk, Spirit kadrosundaki yeni sistemden, espor'da motivasyonun rolünden, oyuna olan tutkusunu kaybetmekten neden korkmadığından ve Overpass, Anubis ve Train haritasının dönüşü hakkında ne düşündüğünden bahsetti.

Görünüşe göre sadece 18 yaşındasın ama CS'de hayal edilebilecek her şeyi başardın. Birçok profesyonel oyuncu bu sonuçlara yaklaşamadı bile. Oyun hala sana zevk veriyor mu? Motivasyonunu nasıl koruyorsun?

Öncelikle, henüz her şeyi başardığımı düşünmüyorum. Çok fazla turnuva kazanılmadı — sanırım sekiz ya da dokuz. Bu iyi bir portföy, ama daha fazlasını istiyorum ve durmayı düşünmüyorum. En azından ESL Grand Slam'i ve birkaç major daha kazanmak istiyorum.

Bilmiyorum, belki de yarışma gerçeği. Sanırım içimdeki bir tür rekabet ruhu bana motivasyon, disiplin ve antrenman isteği veriyor. Bir yıl başarılı olup sonra hiçbir şey yapmamak istemiyorum. Kendi hikayemi — gerçek bir kariyer — inşa etmek istiyorum. Bir "lore", bir geçmişin olması benim için önemli. Kısa bir kariyer istemiyorum, uzun ve istikrarlı bir kariyer istiyorum.

Sence 10-15 yıl sonra koç olabilir misin? Bu sana ne kadar yakın?

Koç olabilirim diye düşünüyorum, ama isteyip istemeyeceğimden emin değilim. Belki bir akademide — gençlerle oturup onlara yardımcı olmak. Sanırım 33 yaşımda hala oynuyor olabilirim, ama turnuvalara ciddi şekilde hazırlanmak bana zor gelebilir. Her şey ruh haline bağlı.

Sence CS senin için sadece bir iş haline gelebilir mi, zevk almadan, ve günde 10 faceit oynamak için duyduğun o çılgınca istek kaybolabilir mi?

Sonuçta bu bir iş. Disiplin var, rutin var. Zamanla zorlaşacak, ama her şey yaklaşıma bağlı. Eğer 10 yıl sonra bile bunun bana fayda sağladığını ve olumlu sonuçlar verdiğini anlarsam, bırakmam. Tabii ki yaşla birlikte bu daha çok bir iş olarak algılanacak. Aslında, şu anda bile benim için %50 iş, %50 zevk: bunun işim olduğunu anlıyorum, ama zevk veriyor.

Spirit'in sistemi hakkında konuşalım. Geleneksel bootcamp'ler olmadan takımda kendini nasıl hissediyorsun? Topluluk bundan biraz endişeli. Bu, turnuvalara hazırlık ve atmosferi nasıl etkiliyor? Diğer takımlar gibi klasik bir bootcamp'te bulunmak ister miydin?

Bootcamp'lerimiz vardı, sadece şu an yok. Ve bunda bir sorun görmüyorum. Yoğun bir programımız var, bu sezonda muhtemelen bir şey kaçırmayacağız, sadece bir mücbir sebep olursa. Zaten neredeyse hiç evde değiliz — neden bir de bootcamp'e ihtiyacımız olsun?

İnsanların neden bootcamp eksikliğine takıldığını anlamıyorum. Kazanırken sorun yoktu. Kaybetmeye başladığımızda ise hemen konuşmalar başladı. Bootcamp olmadan da birçok takımın bootcamp'te yaptığı kadar antrenman yapıyoruz. Eğer onsuz daha verimli isek — neden ihtiyaç olsun? Bu sadece takım oluşturma için faydalı olabilir, ama zaten güçlü bir takımız, uzun süredir birlikteyiz ve sorun yaşamıyoruz.

Kadronuzda yeni bir oyuncu var — Zweih. Takımda atmosfer nasıl, çatışmalar oldu mu? Olduysa, bunları nasıl çözdünüz, koç veya psikolog yardımıyla mı?

Sadece birkaç haftadır birlikte antrenman yapıyoruz. Şampiyona öncesi 11-12 gün antrenman yaptık, şimdi burada Köln'de — 8 gün oldu. Bu süre zarfında çatışma olmadı. Vanya — mütevazı bir çocuk, ona söylenen her şeyi özümsüyor. Şu anki görevi sisteme dahil olmak ve deneyim kazanmak. Tartışma için bir sebep yok.

Spirit'in Köln grup aşamasındaki performansını nasıl değerlendiriyorsun? Turnuva boyunca takımın "hızlandığı" görüldü.

İyi. Yeni bir oyuncumuz ve sınırlı hazırlık günümüz olmasına rağmen, güvenle oynadık. Sadece bir harita kaybettik. Bu iyi bir işaret. CS'de takım olarak ve disiplinli bir şekilde oynamamız hoşuma gitti.

MOUZ'a karşı maçta, Overpass'e kadar eşit bir mücadele vardı. Bu haritaya ne kadar hazırsınız? Vitality'e karşı seçmeye hazır mısınız?

Bizim için MOUZ'dan daha iyi. Neden bıraktıklarını bilmiyorum — muhtemelen hazır olmadığımızı düşündüler. Ama 2022'de 3 oyunda sadece 8 raunt verdik ve CT tarafında 10-11 raunt alıyorduk. Bu onların hatasıydı.

Overpass'in Anubis yerine geri dönüşü hakkında ne düşünüyorsun? Haritaların sık sık değiştirilmesi hakkında ne düşünüyorsun?

Faceit için Anubis daha iyi. Ama rekabet açısından Overpass sanırım daha çok hoşuma gidiyor. Zor, ama anlaşılır. Anubis'te tüm takımların aynı rauntları oynadığı ve bunun sıkıcı olduğu bir durumdan daha fazla taktiksel alan var.

Major sonrası haritaların değiştirilmesi iyidir. Önemli olan dengeli eklemeler yapmaları. Eğer haritalar "bozuk" olursa — bu toksik olur.

Spirit'te şu anda antrenman süreci nasıl işliyor? Fiziksel yükler, psikolog, takım oluşturma var mı? Buna nasıl bakıyorsun?

Normal. Bunlar var, ama daha az ölçüde. Şu anda Vanya'yı mümkün olduğunca hızlı bir şekilde dahil etmek ve oyun kitabımızı tamamlamak üzerine odaklandık. Zaman az, önümüzde yarı final var. Ondan sonra, sanırım sunucu dışı bir şeyler ekleyebiliriz.

2025 yılının ikinci yarısında senin ve Spirit'in hedefleri neler? Major'da zafer, Vitality'i tahtından indirmek mi?

Mümkün olduğunca çok turnuva kazanmak istiyoruz. Major'da zafer kazanmak, istikrarlı oynamak. "Köln'ü kazanmak" gibi belirli hedefler koymak anlamsız. Eğer başaramazsak, çok fazla olumsuzluk olur. Sadece çabalamak ve yüksek beklentiler oluşturmamak daha iyidir.

Köln yarı finalinde kiminle oynamak istersin — NAVI veya MongolZ?

MongolZ ile. Bence onlar daha güçlü. NAVI'nin yeni bir oyuncusu var, rol değişiklikleri — onlara zor gelecek. Mongollar şu anda en iyi formdalar.

Son soru. Yeni CS2 güncellemesini denedin mi? Değişiklikler hakkında ne düşünüyorsun: animasyonlar, Train, güncellenmiş Inferno?

Train'i neden daha da CT yanlısı yaptıklarını anlamıyorum. Zaten savunma odaklıydı, şimdi daha da fazla. Overpass biraz değişti — normal. Genel olarak, animasyonlar berbat, bozuk. Oynamak rahatsız edici. İnsanlar duvarların arkasında ölüyor, faceit tüm gün çalışmadı. Güncelleme tamamlanmamış. Henüz erken sonuçlar çıkarmak için — ne olacağını görmek lazım. Ama genel olarak — korkunç değil. Her şeye alışıyoruz.