Josef Fares ve Hazelight Studios, yeni bir iddialı co-op macerası olan Split Fiction ile geri döndü ve üç saat boyunca bu oyunu oynadıktan sonra, bu yılın mutlaka oynanması gereken kooperatif deneyimi olduğu açık. 23 milyonun üzerinde kopya satışıyla büyük bir başarıya ulaşan It Takes Two’nun ardından Hazelight, bir kez daha takım çalışması, yaratıcılık ve macera duygusunu gerektiren bir deneyim ortaya koymuş.

Gerçeklik ile Hayal Gücünü Birbirine Karıştıran Bir Hikaye

Split Fiction'un konusu, Fares'ten beklediğiniz kadar çılgın. Oyuncular, yanlış giden bir sanal gerçeklik deneyinde sıkışıp kalan iki hevesli romancı Zoe ve Mio’nun rollerini üstleniyor. Zoe’nun hayal dünyasına dayalı diyarları ve Mio’nun bilim kurgu ayarları çatışıyor, bu da onları sürekli değişen bir gerçeklikte gezinmeye zorluyor. Sonuç? Oyuncuları tetikte tutan, tahmin edilemez ve son derece çeşitli bir oyun deneyimi.

Ana tema dostluk olsa da, anlatı, yaratıcıların kurumsal sömürüsüne bazı açık göndermeler yapıyor, ancak çok da incelikli değil. Diyaloglar ve karakter dinamikleri tanıdık gelse de, gerçek büyü, oyunun mekanikleri ve seviye tasarımında yatıyor.

Eşi Benzeri Olmayan Bir Co-op Deneyimi

It Takes Two’yu oynadıysanız, Hazelight’ın oyun stillerini kusursuzca harmanlama becerisine sahip olduğunu zaten biliyorsunuzdur. Split Fiction bu durumu daha da ileriye taşıyor ve hem eğlenceli hem de anlamlı mekanikler tanıtıyor. Neon ışıklı bir siber kentte yerçekimine meydan okumaktan, Tolkien-esque bir fantezi dünyasını geçmeye veya yaylı domuzlara dönüşmeye kadar her bölüm, kendini farklı hissettirirken tutarlı bir kalite düzeyini koruyor.

Başlangıçtan itibaren, oyun oyuncuları zorlamaktan çekinmiyor. Platform bölümleri hassas zıplamalar ve iyi koordine edilmiş takım çalışması gerektirirken, bulmacalar ilerlemek için işbirliği talep ediyor. Birçok sıradan oyuncu dostu ortak çalışma başlığının aksine, Split Fiction, oyuncularını ciddiye alıyor ve intuitif hissi veren, sinir bozucu olmayan ödüllendirici zorluklar sunuyor.

Dövüş, Dönüşümler ve Çılgın Mekanikler

Her karakterin, yazı tarzlarını yansıtan benzersiz yetenekleri var. Mio, şık bir katanayı kullanır ve bilim kurgu unsurlarını manipüle ederken, Zoe çevresel etkileşim için sihirli bir kamçıya sahiptir. Birlikte, futuristik otoyollarda sallanmak ve fizik tabanlı bulmacaları çözmek için kanca kullanırlar.

Ancak Hazelight, geleneksel mekaniklerle yetinmiyor. Oyun, oyuncuları her iki kahramanın da oyuncaklara dönüştüğü sureal bir dizi gibi benzersiz yan hikayelerle şaşırtıyor ya da SSX'i andıran çılgın bir snowboard seviyesiyle. Oyuncuların sosislere dönüştüğü görünüşte absürt bir bölüm bile son derece eğlenceli bir bulmaca-platform deneyimi haline geliyor.

Öne çıkan anlardan biri, Super Mario Galaxy’ye benzeyen devasa bir robot küresine karşı yapılan bir boss savaşıydı; oyuncular, zayıf noktalarını açığa çıkarmak ve saldırmak için stratejik olarak birlikte çalışıyordu. Başka bir bölümde, Zoe bir periye dönüşürken Mio robotik bir sürüye dönüştü, bu da oyuncuların hareket ve bulmaca çözmeyi tamamen yeni bir perspektiften düşünmesini sağladı.

It Takes Two'ya Layık Bir Halef

Split Fiction mekaniklerin kaotik bir karışımını kucaklarken, sıkı tasarımı her şeyin uyumlu hissettirmesini sağlıyor. Oyunun zorluk seviyesi iyi dengelenmiş, zorlayıcı ama asla haksız değil ve çeşitliliği deneyimi baştan sona taze tutuyor. Bazı bilim kurgu segmentlerindeki görsellerin az fark yaratması ve anlatının tahmin edilebilir hissetmesi, yine de oynamanın getirdiği saf zevki gölgede bırakmıyor.

Yenilikçi ko-op oynanışı, şaşırtıcı dönüşümleri ve sürekli gelişen dünyasıyla Split Fiction, son dönemdeki en iyi ko-operatif oyunlardan biri olmaya hazırlanıyor. Hazelight, tekrar çok oyunculu hikaye anlatımının tartışmasız kralları olduklarını kanıtladı ve eğer yanınızda oynayacak bir arkadaşınız varsa, bu macerayı kaçırmak istemeyeceksiniz.