Fnatic'in yeni transferi Sylvain ‘Veqaj’ Patin, SheepEsports'a bir röportaj verdi. Röportajda, üst düzey bir takıma hızlı geçişini, Avrupa'nın en güçlü kadrolarından birinden gelen beklenmedik çağrıyı, İngilizce konuşulan bir ortama uyum sağlamayı ve Fransız Tier 3'ten küresel VALORANT sahnesine uzanan dört yıllık yolculuğunu anlattı.

Fnatic'e katılmak farklı bir evrene adım atmak gibi

Veqaj, olanların büyüklüğünü hala tam olarak kavrayamadığını itiraf ediyor — Şampiyonlar finalisti ve dünyanın en güçlü kadrolarından birine katıldı.

İnanılmaz. Yeni insanlar, yeni ritim — her şey çok hızlı gerçekleşiyor. Dürüst olmak gerekirse, farklı bir dünya gibi hissediyorum

Fnatic'in ilgisi anında olmuş. Sadece bir günlük deneme ve üç scrimden sonra — takım ile anında uyum sağladığı — karar kesinleşmiş.

Sanki bir yıldır onlarla oynuyormuş gibi iletişim kurdum. Ertesi gün koç FaceTime'dan beni aradı: ‘Seni istiyoruz.’ Hiç tereddüt etmeden imzaladım

Alışmak için az zaman — maksimum hız

INZONE etkinliğinde resmi duyuru günü, Veqaj'ın hazırlık yapacak zamanı yoktu. GIANTX'e karşı showmatch öncesi Londra'ya sadece bir saat önce indi, doğrudan mekana gitti ve oynamaya başladı.

Her şey o kadar hızlı oldu ki düşünmeye bile zamanım olmadı. Sadece oturdum ve oynadım

VCL'den VCT'ye ve doğrudan Fnatic'e — beklemediği bir yol

Fransa'daki en dikkat çekici yeteneklerden biri olmasına rağmen, Veqaj Fnatic'in onu seçeceğini hiç düşünmemiş.

Dürüst olmak gerekirse, belki VCT'de bir yıl daha, belki daha küçük bir takımla devam ederim diye düşünüyordum. Fnatic'i hiç düşünmemiştim. Hatta hiçbir yere varamayacağımı bile düşündüm.

Gentle Mates'teki zamanını hatırladığında, atmosferin en büyük güçleri olduğunu vurguluyor — sonuçlar gelmese bile.

Harika bir takımdık, herkes vurabiliyordu — sadece o lanetli 12. turları kaybediyorduk.

Taşınma, yeni yaşam tarzı ve VCT'nin ritmi

Gentle Mates için oynarken Berlin'e taşınmak, organizasyonun desteği sayesinde sorunsuz geçti. Yine de, Veqaj Fransa'da yaşamayı daha rahat bulduğunu itiraf ediyor. Yükselişinin ani olduğunu kesinlikle reddediyor. Arkasında yılların emeği yatıyor.

Fransız Open Tour'dan VCT'ye — dört yıl. Ara yok. Sürekli incelemeler, günlük antrenmanlar. Bu yüzden Tier 1'e ulaştım.

Genç oyunculara tavsiyesi basit: disiplin, mentalite ve iletişim.

Mütevazi kalın, her gün çalışın, toksik olmayın ve düzgün İngilizce öğrenin. Sır yok — sadece çalışmak.

İngilizce konuşulan kadro? Artık sorun değil

Başlarda aksanların bir zorluk olduğunu kabul ediyor — İngiliz, Amerikan, farklı bölgesel tonlar — ama bu hızla kayboluyor.

Sürekli maruz kaldığınızda doğal hale geliyor.

Tier 1 vs. Tier 2 — iki farklı gerçeklik

En büyük farkın nişan almak ya da taktikler olmadığını, yaşam tarzı yapısı olduğunu söylüyor.

Tier 2'de evdesiniz. VCT'de ise bir ofis gibi: uyanıyorsunuz, yemek yiyorsunuz, antrenman tesisine gidiyorsunuz ve bir programa göre çalışıyorsunuz.

Baskı sadece belirli durumlarda onu etkiliyor:

Gerçek baskı sahne, kameralar, bir final. Fnatic'e katılmak beni korkutmuyor. Sahne korkutuyor

Red Bull HomeGround — sadece bir gösteri değil, sinerji için bir temel

Veqaj, turnuvayı bir kupa peşinde koşmaktan ziyade sinerji oluşturma fırsatı olarak görüyor.

Bu sefer troll kompozisyonlar olmayacak. Eğlenmek istiyoruz ama aynı zamanda takım tarzımızı, rollerimizi ve kimliğimizi oluşturmak istiyoruz. Kazanırsak — harika, ama şu anki ana hedef kimya.