Kod gry we wczesnym dostępie został dostarczony przez Bethesda

Opis Gry

Wydawca: Bethesda Softworks

Deweloper: id Software

Data premiery: 15 maja 2025

Platformy: Game Pass, Xbox Series X | S, PC, PlayStation 5

Gatunek: First-Person Shooter

Wymagania systemowe

Minimalne wymagania:

• RAM: 16GB
• GPU: Karta graficzna AMD lub Nvidia z obsługą ray tracingu i 8GB dedykowanej VRAM lub lepsza
• VRAM: 8GB lub lepsza
• Dysk: 100GB SSD

Zalecane wymagania:

• RAM: 32GB
• GPU: Karta graficzna AMD lub Nvidia z obsługą ray tracingu i 10GB dedykowanej VRAM lub lepsza
• VRAM: 10GB lub lepsza
• Dysk: 100GB SSD

Ceny

DOOM: The Dark Ages (Edycja Regularna) - $69.99
DOOM: The Dark Ages (Edycja Premium) - $99.99

Rozgrywka

Jeśli Doom Eternal był definiowany przez szybkość, The Dark Ages definiuje momentum. Zastępuje baletowe systemy ruchu, powietrzne uniki i podwójne skoki czymś bardziej pierwotnym, uziemionym i, szczerze mówiąc, grzmiącym. Bitwy nie są już tańcem, teraz wymagają, abyś szarżował na czoło. Mimo to, nie myl się; to gra o przytłaczającej dynamice. Szybka i brutalna walka staje się jeszcze bardziej chaotyczna dzięki dodaniu Tarczy. Atak, obrona i kontrola tłumu, wszystko zawarte w jednym wszechstronnym elemencie. Mechanika parowania tarczy to nowość, która pozwala odbijać pociski lub unikać ataków wroga (dotyczy to zielonych strzałów, czerwone można tylko blokować). Możesz również użyć Piły Łańcuchowej Tarczy, aby zniszczyć obronę wroga lub ogłuszyć duże potwory. Tak więc, Tarcza to kompleksowe rozwiązanie. W połączeniu z kolekcją odświeżonych klasyków Slayera i nowymi dodatkami, takimi jak Pulverizer czy inne bronie, zyskujesz nieograniczoną kreatywność, która trzyma cię w napięciu. Gra nie posiada trybów multiplayer ani kooperacyjnych, co może rozczarować graczy szukających wspólnego lub konkurencyjnego doświadczenia. Skupia się całkowicie na kampanii dla jednego gracza, co ogranicza powtarzalność dla niektórych.

Symfonia Destrukcji

Industrialne linie basowe, przecięte ostrymi gregoriańskimi wokalami i mrocznym ambientem, kładą większy nacisk na akcję, która nie ustaje. Muzyczna akcja nigdy nie wydawała się jej posiadać, czysta wściekłość. Podczas demolki czułem się jak sam Doom Slayer z każdym uderzeniem struny, stając się żywą bronią z metalu, furii i zemsty. Ile promieni ciemności pozwoliłoby ci przyciszyć dźwięk tylko po to, by pochłonąć każdą spokojną nutę? A kiedy dostosowałem głośność i balans na innych interfejsach i wróciłem na arenę pełną wrogów gotowych do walki? Połączenie to wywołało absolutny chaos w najlepszy możliwy sposób, nie jak chaos karnawału i czyste zamieszki. Nagrodzenie muzyki każdym akordem utrzymuje myśli skupione podczas gry. Odkrywanie przerażających uczuć z każdą rozdrapaną nutą, zabijanie doom staje się niekończącą się przyjemnością.

Większe Bitwy, Lepsza Opowieść

To również najbardziej narracyjne Doom do tej pory, nie że Slayer nagle zaczyna mówić czy ronić łzy; świat wokół niego robi więcej ciężkiej pracy. Są sojusznicy. Frakcje. Lore. Nawet polityczne intrygi. To nie Szekspir, ale ma znaczenie. Wzbogaca świat w znaczący sposób, co jest ważne, nie przeszkadzając w rzezi. A jeśli chodzi o rzeź, skala bitew została podkręcona do jedenastu. Ogromne otwarte pola przepełnione setkami wrogów, to oszałamiające szaleństwo, chaos, ale jakoś pozostaje rozpoznawalne dzięki geniuszowi projektowania spotkań id Software. I co więcej, wszystko od zamków z lawy po kosmiczne koszmary dodaje wystarczająco dużo różnorodności wizualnej, aby zapewnić, że każdy poziom jest całkowicie nowym doświadczeniem. I chociaż walka mechów i sekwencje jazdy na smokach są płytkie, to ten rodzaj przesadnego widowiska, które tylko Doom może zrealizować i nadal robić to z absolutnym wdziękiem.

Grafika i Wizualizacje

Jak widać, Doom: The Dark Ages jest wyjątkowy, ponieważ łączy brutalność sci-fi z średniowiecznym horrorem. Jego fioletowa dyrekcja artystyczna sięga nawet do gotyckich cytadel spalonych w lawie i Lovecraftowskich krain, które przepełniają się groteskowymi strukturami i pulsującymi pustkami. Każda ze stref walki ma swoje własne, charakterystyczne detale i jest zarówno wspaniała, jak i piękna. Ponadto, jest wiele zasięgu, sekretów i ruchomych wrogów, które zmienią sposób, w jaki toczą się bitwy. Kosmiczne Cacodemony i Pinkies - teraz jeźdźcy konni - doskonale uzupełniają okropieństwa. Dodano również szczegóły do ikonicznych postaci, takich jak Arachnotron i Mancubus, które wcześniej wprowadzono do średniowieczno-kosmicznego tematu. Id Software poszło na całość w kategorii widowisk. Podczas wielu bitew ekran jest pełen dziesiątek, a nawet setek wrogów jednocześnie, co tworzy prawdziwy chaos na polu bitwy. To nie tylko wyzwanie dla twoich refleksów, ale także dla twojej świadomości pola bitwy. A jednak, dzięki doskonałej optymalizacji i czystemu wzornictwu wizualnemu, nigdy nie staje się to hałasem. Wizualne oddzielenie wrogów i efekty są potężne, ale nigdy nie zaśmiecają, a ogólne zamieszanie zapewnia, że zawsze będziesz mieć przestrzenną wiedzę, skąd nadejdzie zagrożenie. Towarzysząca ciężka muzyka metalowa nie tylko uzupełnia grafikę. Ona je wzmacnia. To jedno, aby poczuć satysfakcję z eksplodowania wroga w szkarłatną mgłę, przy dźwiękach gitarowych riffów na szczycie, ale to całkiem inne uczucie przejąć rolę The Doom Slayer.

Slayer, Odnowiony

Piła Łańcuchowa zniknęła. W jej miejsce pojawia się bardziej brutalny system walki wręcz, który zarówno uzupełnia twoją amunicję, jak i zachęca do zbliżenia się. Ulepszenia mają cel, zagadki są warte rozwiązania, a broń nie staje się przestarzała dzięki podwójnemu systemowi, który pozwala na korzystanie z broni siostrzanych z wspólnymi typami amunicji, dzięki niekończącemu się upadkowi. Ciągle odkrywasz nowe powody do rotacji swojego arsenału, i nie z powodu przymusu gry, ale raczej czystej przyjemności. Jest elegancja w sposobie, w jaki The Dark Ages wprowadza nowe mechaniki, nie przesycając cię. Jeden poziom daje ci nową moc tarczy. Drugi? Kolejne wykończenie w walce wręcz. Tempo jest doskonałe, utrzymując zainteresowanie aż do końca mięsistej kampanii trwającej ponad 20 godzin.

Doom: The Dark Ages to nie tylko kolejny sequel, to zmartwychwstanie. Cięższy, mroczniejszy i bardziej przemyślany niż Eternal. Ogólnie rzecz biorąc, gra cierpi na brak animacji, szczególnie dla ogromnego robota Slayera. Dla niektórych użytkowników styl gry może również stać się monotonny.

Ocena: 8.5/10